12 Jepucht mott woare, wan daut manchmol uk nusscht halpt, aulsoo woa ekj bott Jesechte en Oppenboarunje fom Herr kome.

Ekj weet fonn en Maun enn Christus dee featean Yoa trig - auf emm Kjarpa, weet ekj nich, oda buterem Kjarpa, weet ekj nich, de Herr weet - dee emm dredde Himel oppjefangt wort.

En ekj kjan soon Maun - auf emm Kjarpa oda buterem Kjarpa weet ekj nich, de Herr weet -

daut am oppjefangt wort emm Paradies enenn, en head Wead dee nich utospraeakje sent, dee nich Erlaubt sent fa en Mensch to raede.

Aewa soonem woa ekj puche, oba fonn mie selfst woa ekj nich puche, bute enn miene Schwakheite.

Dan wan ekj uk noch puche wull, wea ekj doch nich en Noa, oba ekj woa Woarheit raede. Oba ekj hool mie trig, daut kjeena mie meeha raeakjne saul aus waut hee enn mie sit oda fonn mie heat,

uk waeajen dee groote Oppenboarunge. Doaromm, daut ekj mie nich sull to Stollt meene doamet, wort mie en Stachel em Fleesch jejaeft, daem Soton sien Enjel, daut dee mie schlone mucht, daut ekj nich bute mote stollt woare sull.

Dree mol prachad ekj daem Herr daut hee daut wudd wajch naeme.

Oba hee saed to mie: "Miene Jnod reakjt too fa die, dan miene Krauft es enn Schwakheit follkome". Seeha jearn wel ekj dan fonn miene Schwakheite raede, daut Christus siene Krauft kaun jeseene woare enn mie.

10 Doaromm ha ekj Wooljefaule enn Schawkheit, enn Beleidjunge, enn Noot, enn Fefoljunk en Schwearichkjeite omm Christus sien haulwe; dan wan ekj schwak sie, sie ekj stoakj.

11 Ekj sie en Noa jeworde, jie ha mie doatoo jedwunje. Jie haude mie sullt lowe. Ekj sie nusscht weinja aus dee hechste Apostel, wan ekj uk nusscht sie.

12 Dee Teakjens fonn en Apostel worde mank junt utjewirkjt met groote Jedult, beides derch Teakjens en Wunndawoakje.

13 En waut wea jie weinja aus dee aundre Jemeente, bute wanet doarenn wea daut ekj junt nich ne Laust wea? Fejaeft mie dit Onnrajcht!

14 Kjikjt! Dit es nu daut dredde mol daut ekj reed sie no junt to kome, en ekj woa junt nich ne Laust senne, dan ekj seakj nich daut waut junt es, oba junt selfst. Dan de Kjinje sulle nich Schats fa de Elre opplaje, oba de Elre fa de Kinje.

15 Ekj woa met Freid mien aules fa june Seele hanjaewe. Wan ekj fa junt meeha Leew ha, ha jie dan weinje fa mie?

16 Oba lotet soo senne. Ekj sie junt nich ne Laust jewast; oba wiel ekj hinjalestich wea, ha ekj junt derch Lest jenome.

17 Ha ekj junt derch irjentwaem daen ekj hanjeschekjt ha, utjenuttst?

18 Ekj befool Tietus, en schekjt en Brooda met am; deed Tietus junt utnuttse? waundeld wie nich enn daem naemlije Jeist? enn dee naemlije Footstaupe?

19 Jie sent aul lang unja dee Meeninj daut wie onns bie junt feteidje. Wie raede fer Gott enn Christus; oba wie doone aules, leefste Frind, junt opptobuhe.

20 Oba mie es angst, daut wan ekj han kom, ekj junt nich soo finje woa aus ekj mie wensch, en jie mie nich soo finje woare aus jie junt wensche; daut doa Striet, Aufgonnst, Oaja, jaeajenaun stone, aundre dolranne, Pludarie, Stollt, en Opprua woat senne.

21 En wan ekj wada kome woa, woat mien Gott mie deemietje mank junt, en ekj truare sull aewa fael fonn daen, dee jesindicht ha, en nich Buesse jedone ha aewa aea Onnreinet, Huararie, en weltichle Raed, met dee see rom jegone sent.