12 Dan so aus daut Lief eent es en fael Jlieda haft, oba aul dee Jlieda, wan doa uk fael sent, sent doch een Lief, so uk Christus.

13 Dan werklich derch een Jeist sent wie aule enn een Lief enenn jetauft, auf Jude oda Grieche, auf Sklow oda Frie, en sent aule met een Jeist jedrenkjt worde.

14 Dan sogoa dee Lief es nich een Jliet, oba faele.

15 Wan dee Foot sajcht: "Wiel ekj nich ne Haunt sie, jehea ekj nich tom Lief", jeheat daut doawaeajen nich tom Lief?

16 En wan daut Ua sajcht: "Wiel ekj nich en Uag sie, jehea ekj nich tom Lief;" jeheat daut doawaeajen nich tom Lief?

17 Wan daut gaunse Lief en Uag wea, wua wudd daut Jehea senne? wan daut gaunse wudd heare senne, wua wudd dan daut rikje senne?

18 Oba nu haft Gott dee Jlieda ennjesat, en jieda eent so aus am daut jefoll.

19 En wan daut aules een Jliet wea, wua wudd dan daut Lief senne?

20 Oba nu sent doa fael Jlieda, doch bloos een Lief.

21 Daut Uag kaun nich to de Haunt saje: "Ekj bruk die nich"; oda wada de Kopp to de Feet: "Ekj bruk junt nich".

22 Jie weete daut aus jie Heide weare, word jie wajch jeleit no dee Stomme Jetse, so aus junt fefeat wort.

22 Aentlich, dee Jlieda dee schiene schwaka to senne, sent det needichste;

23 en dee Jlieda em Lief dee wie denke daut weinichste Ea to habe, daen doo wie daut measchte eare; en dee nich daut schmockste lote, sent doch daut schmockste.

24 dan dee schmocke Jliede bruke daut nich. Oba Gott haft dee Jliede em Lief so ennjerecht; en haft dee meeha Ea jejaeft dee daut nich habe,

25 daut doa nich sull ne Spoolunk senne em Lief; oba daut dee Jliede sulle de naemlije Sorj ha eena fa daem aundra.

26 En wan een Jliet lit, liede dee aundre aula met; wan een Jliet je-eat woat, freihe sikj dee aundre aula met.

27 En jie sent Christus sien Lief, en een jieda es en Jliet doaraun.

Read full chapter